Πρώτη πατριά, που γνωρίσαμε στα Κουκούλια, είναι το σόι των Λιτσαίων, το οποίο, με τα λιγοστά του κτήματα και την πολλή δουλειά, έβγαλε ανθρώπους που δεν ασχολήθηκαν με τη γη, άλλα με το εμπόριο και τα γράμματα. Γι΄ αυτό και οι καλαμαράδες επί τουρκοκρατίας ήταν από το σόι αυτό. 

Αργότερα συναντάμε τις παρακάτω πατριές: Κωσταγιανναίους, Ντουχανιαραίους, Καραμπαλαίους, Κιτσανταίους και Πολυζαίους. 

Απόγονοι των Λιτσαίων πρέπει να είναι οι: Κωσταγιανναίοι,   Ζαχαραίοι   και  Κοκκιναίοι. Από την πατριά των Ντουχανιαραίων οι: Παπαδαίοι και Μητσαίοι. 

Από την πατριά των Καραμπαλαίων ξεπετάχτηκαν οι: Γεωργακαίοι, Τζανελαίοι και Παπαδημητραίοι. Από την πατριά των Κιτσανταίων οι: Σταυραίοι, Χατζαίοι, Παπαγιανναίοι, Βλαχαίοι, Θεοδωραίοι και   Κοτσιναίοι. 

Από την πατριά των Πολυζαίων οι: Κοντουλαίοι (πή­ραν το επώνυμο αυτό επειδή κάποιος Πολύζος ήταν πολύ  κοντός στο ανάστημα και τον έλεγαν «κοντούλη» στο παρατσούκλι, αργότερα έγινε και το επώνυμο του). 

Συναντάμε ακόμα τα  συγγενολόια των: Τσουβαλαίων, Γαβραίων, Κοτκαίων, Παναίων, Τζαφεραίων, Τσαραίων, Βαρελαίων, Καραβασιλαίων και Γκαναίων. 

Το κάθε σόι φρόντιζε να φτιάξει σπίτι στο δικό του μαχαλά (συνοικία). Έτσι σήμερα συναντάμε τους μαχαλάδες: Γκανέικα, Τσουβαλέικα, Παπαδέικα, Ζαχαρέικα, Γαβρέικα, Κιτσαντέικα, Καραμπαλέικα, Πολυζέικα, Κακαβέικα, Μητσέικα, Βαρελέικα, Καραβασλέικα κοκ. Όσες οι πατριές, τόσες και οι συνοικίες, που και αυτές λιγοστεύουν, καθώς ξεκληρίζονται από  τον ξενιτεμό. 

Εξακολουθούν όμως να παραμένουν οι ονομασίες, για να θυμίζουν σε όλους κάτι που τους περιμένει: 


                                                                         «ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑ»   
                                  (Πληροφορίες από το βιβλίο του Χρ. Θεοδώρου «το Χωριό μου Κουκούλια Τζουμέρκων»)